A parroquia de San Sebastián de Combarro.

A parroquia de San Sebastián de Combarro.

Entre 1792 e 1797, Combarro e unha parroquia independente de San Juan.
Durante o século XVIII, ao mesmo tempo que pescaban, boa parte das familias combarresas obtiñan ingresos da agricultura, tan ou máis importantes e regulares cós do mar. As economías domésticas camiñaban sobre dous pés, o mar e a terra, e naqueles casos onde este segundo medio de vida era potente pola cantidade de terras dispoñibles, o benestar era probablemente maior. A arquitectura do pobo deixounos expresión meterial destas diferenzas sociais na superficie das vivendas ou na combinación, nalgunhas delas, de elementos da arquitectura popular e a arquitectura culta, visible nas súas sinxelas e elegantes balaustradas barrocas.
Tampouco faltaron en Combarro as actividades transformadoras asociadas á pesca, en forma de peixes secos e de salgaduras, e á agricultura, como a moenda, o fiado e algo de tecido, sobre todo de liño, pero tamén de la. No século XVIII, as familias máis pobres do pobo sutentábanse realizando modestos labores textiles de manufactura doméstica.
Aquel modo de vida dual quedou reflectido na organización da veciñanza nos “Gremios de Mar e Terra”. Como tales, os veciños preitearán en 1788 co Mosteiro beneditino de Poio. Pretendían que se erixise unha parroquia independiente da matriz de San Juan. O goberno da monarquía e o arcebispo de Santiago, que entón exercía o señorío xurisdicional sobre este territorio, apoiaron a causa da veciñanza, empeñados como estaban, nesta época de regalismo, en recortar poder aos mosteiros. A parroquia propia farase realidade entre 1792 e 1797 co nome de San Sebastián de Combarro. Tras esta paréntese, os fregueses desta vila volveron á dependencia do Mosteiro de Poio ata a exclaustración de 1835; a continuación dependerían, polo menos no relixioso, do párroco de San Juan de Poio, desde 1836 a 1868. Este último ano foi constituída de forma xa definitiva a parroquia de Combarro , agora baixo o patrocinio de San Roque.

"Guía turística do Conxunto Histórico de Combarro", Rafael Vallejo Pousada.

Foto: Selo do Concello Constitucional de Poio e Combarro, 1847. Arquivo Municipal de Poio.




Comentarios

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

Combarro. Arquitectura. Casa con sobrado.

Imagen
O soporte do balcón resólvese con varias solucións constructivas. Explicárono moi ben Francisco Guerra, no seu traballo de fin de carreira (Combarro, exemplo de construccións populares, 1987), e Manuela Constantino na súa “tesi di laurea”, defendida no Instituto Politécnico de Turín (Ipotesi dei conservazione e valorizzazione dell’architettura vernacolare in Galizia: il caso studio dei Combarro, 2010). Os chans dos balcóns, de lousas de granito, son soportados por canzorros, por ménsulas encaixadas no muro da vivenda ou por medio de trabes de pedra que descansan, á súa vez, sobre columnas. Con esta última solución xorden os “soportáis”, que, cos balcóns, dotan a Combarro dun particular tipismo. No noso caso non son moi amplos, pois apenas superan o metro de anchura, outra expresión máis das limitacións espaciais do pobo. Isto fai que os soportáis funcionen aquí máis como lugares de acubillo e protección das entradas das casas ante as inclemencias do tempo que coma espazos habituais de
Leer más
Imagen
A Asociación A Solaina de Combarro organiza, con motivo do 50 Aniversario da Declaración de Combarro como Conxunto Histórico, unha actividade cultural, baixo o título xenérico de "O Plano Artístico de Combarro de Francisco Guerra (1994)". Ten como finalidade recordar a publicación do referido Plano artístico en 1994 e salientar a relevancia cultural do mesmo. Esta actividade contará con dous actos. O primeiro terá lugar o venres 20 de maio ás 8 da tarde, no local da Comunidade de Montes Rega dos Agros de Combarro. Consistirá nunha "Conferencia Conmemorativa: O valor cultural do Plano «Reconstrucción do Porto de Combarro a principios do Século XX». Nela participarán o propio Francisco Guerra Penas, autor do Plano; Felipe Senén López, arqueólogo e museólogo, que fora director do Museo Arqueolóxico de San Antón da Coruña entre 1975 e 1996, e Carlos Valle Pérez, doutor en Historia da Arte e Académico, quen foi director do Museo Provincial de Pontevedra desde 1987 a 2018. O a
Leer más

“Conservas de Combarro”

Imagen
Tamén se desenvolveron aquí a industria de salgadura e de conservas. En 1942, José Malvar Corbal e Vicente López García Mosquera foron autorizados a abrir unha fábrica de peixes e mariscos, que funcionou ata mediados da década de 1960 e comercializou a marca Conservas Combarro. O pintor Carlos Maside deixounos en 1952 un exquisito testemuño artístico da mesma, no que vemos as mulleres do pobo traballando na fábrica. "Guía turística do Conxunto Histórico de Combarro", Rafael Vallejo Pousada. Fotos: Mulleres na fábrica de Combarro. 1952. Carlos Maside. Óleo. #conxuntohistoricoartistico #pedra #mar #arte #patrimonio #combarro #riasbaixas #riadepontevedra #poio #marisqueo #conservas
Leer más