Cruceiro do Adro. Neste lugar había en 1566 un edificio singular que era o "Hospital de San Roque"

Seguindo cara o nordeste, o seguinte alto no camiño facémolo no cruceiro do adro da ermida ou igrexa de San Roque. Este era o centro relixioso do porto de Combarro, do que xa nos fala unha escritura de 1552. Nela, Frei Lope de Frías daba en «aforamento a Esteban Martínez, clérigo e vecino de nuestro puerto de Combarro… suelo en que hagáis una casa en el otero de San Roque que es en el nuestro lugar de Combarro, entre la ermita de San Roque y la huerta de….», de «25 codos de longo y 15 de ancho» (10,45 m x 6,27 m).

Temos así mesmo noticias de que neste mesmo lugar había en 1566 outro edificio singular que era o «Hospital de San Roque».
Tamén coñecemos que no ano 1629, o Abade Frei Diego Vaca afóralle o dito Hospital a Francisco Carballa e a súa muller, e entre outras condicións obrígao a que «abeis de ospedar todos los pobres e peregrinos que llegasen a el». Este edificio aparece tamén identificado con «heredad del Hospital». Parte desta «heredad» do Hospital en 1592 foi cedida polo Abade do Mosteiro de Poio, Frei Sebastián de Villoslada aos veciños de Combarro, a través dunha «carta de venta redimible», «para hacer e fornir un cerco de que tenemos necesidad que va por nombre San Juan Bautista». A esta mesma cesión de 1592, fai referencia outro foro no que se afirma o seguinte: «Pero quando se fundó el cerco en este Puerto para que tuvieses en donde juntar la red, cedió el campo que está tras la ermita de San Roque, el convento, y lo tomó de la heredad que está allí, que es deste foro».
O cruceiro propiamente dito sitúase derriba do muro perimetral do pequeño adro da ermida de San Roque, que en 1788-1796 conta con 34 palmos de ancho por 54 palmos de largo (7 m x 11,27 m). Debemos destacar que esta obra chamou a atención de Alfonso D. Rodríguez Castelao, quen recolle nas láminas XXIII e XXX de As Cruces de pedra na Galiza (1950).
"Os Cruceiros do Conxunto Histórico Artístico de Combarro", Andrés Dacosta Paz.
Foto: Igrexa de San Roque e Cruceiro do Adro
Pintura: Cruceiro do Adro. Carlos Sobrino. Principios s. XX


 



Comentarios

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

Combarro. Arquitectura. Casa con sobrado.

Imagen
O soporte do balcón resólvese con varias solucións constructivas. Explicárono moi ben Francisco Guerra, no seu traballo de fin de carreira (Combarro, exemplo de construccións populares, 1987), e Manuela Constantino na súa “tesi di laurea”, defendida no Instituto Politécnico de Turín (Ipotesi dei conservazione e valorizzazione dell’architettura vernacolare in Galizia: il caso studio dei Combarro, 2010). Os chans dos balcóns, de lousas de granito, son soportados por canzorros, por ménsulas encaixadas no muro da vivenda ou por medio de trabes de pedra que descansan, á súa vez, sobre columnas. Con esta última solución xorden os “soportáis”, que, cos balcóns, dotan a Combarro dun particular tipismo. No noso caso non son moi amplos, pois apenas superan o metro de anchura, outra expresión máis das limitacións espaciais do pobo. Isto fai que os soportáis funcionen aquí máis como lugares de acubillo e protección das entradas das casas ante as inclemencias do tempo que coma espazos habituais de
Leer más
Imagen
A Asociación A Solaina de Combarro organiza, con motivo do 50 Aniversario da Declaración de Combarro como Conxunto Histórico, unha actividade cultural, baixo o título xenérico de "O Plano Artístico de Combarro de Francisco Guerra (1994)". Ten como finalidade recordar a publicación do referido Plano artístico en 1994 e salientar a relevancia cultural do mesmo. Esta actividade contará con dous actos. O primeiro terá lugar o venres 20 de maio ás 8 da tarde, no local da Comunidade de Montes Rega dos Agros de Combarro. Consistirá nunha "Conferencia Conmemorativa: O valor cultural do Plano «Reconstrucción do Porto de Combarro a principios do Século XX». Nela participarán o propio Francisco Guerra Penas, autor do Plano; Felipe Senén López, arqueólogo e museólogo, que fora director do Museo Arqueolóxico de San Antón da Coruña entre 1975 e 1996, e Carlos Valle Pérez, doutor en Historia da Arte e Académico, quen foi director do Museo Provincial de Pontevedra desde 1987 a 2018. O a
Leer más

“Conservas de Combarro”

Imagen
Tamén se desenvolveron aquí a industria de salgadura e de conservas. En 1942, José Malvar Corbal e Vicente López García Mosquera foron autorizados a abrir unha fábrica de peixes e mariscos, que funcionou ata mediados da década de 1960 e comercializou a marca Conservas Combarro. O pintor Carlos Maside deixounos en 1952 un exquisito testemuño artístico da mesma, no que vemos as mulleres do pobo traballando na fábrica. "Guía turística do Conxunto Histórico de Combarro", Rafael Vallejo Pousada. Fotos: Mulleres na fábrica de Combarro. 1952. Carlos Maside. Óleo. #conxuntohistoricoartistico #pedra #mar #arte #patrimonio #combarro #riasbaixas #riadepontevedra #poio #marisqueo #conservas
Leer más